Najaren van vettig Europa

Ik doe het loopje van de dood na.

Vanaf de canapé zie ik het grofvuil met mijn

leesstrategieën vertrekken.

Ik zwaai niet.

De ochtend is een verslinder, zeker,

maar zo tergend traag.

Ik doe het loopje van de ochtend na.

Ik zak weg. Ik loer.

Vanaf de canapé zie ik het grofvuil de straat inrijden

en mijn leesstrategieën, verregend, haast onherkenbaar,

op de stoep terugzetten.

Najaren van vettig Europa

Mijn walging dreigt het te winnen van mijn medelijden. 

De tennisvelden zijn uitgewist door sneeuw

en de lucht is zo koud dat ik geloof helder te kunnen denken

over mijn baan bijvoorbeeld, of over mijn vrienden,

de manier waarop ik mijn vrije tijd doorbreng.

Op de afgesproken plaats ontmoet ik de uil

die het symbool is van mijn vrije tijd.

Wij ontmoeten elkaar hier. De uil wil geen pottenkijkers.

Hij is zacht en knikt begripvol, alsof hij slaapt.

Na kort overleg vliegt hij weg over de dode tennisvelden.

Najaren van vettig Europa

Het primaat van hetzelfde is een primaat

van sneeuw.

Wanneer de poort van deze stad ineengestort zal zijn

en weer opgebouwd,

en dan opnieuw ineengestort en opnieuw herbouwd,

zullen de herbouwers hun taak niet volbrengen voordat

Haastiglijk komen de dieren van buitenaf zich invoegen.

Ze spotten met mijn samenvatting.

‘Keer dat eens om,’ zegt er één.

Ik doe het en moet erkennen hoe bespottelijk mijn samenvatting is.

’s Avonds bij het kampvuur wordt opgemerkt dat wij hebben gelachen,

maar dat wij nog geen stap verder gekomen zijn.  

De grote verscheidenheid

Van minuut tot minuut zou er niets van mij overblijven.

Een wandeling met aan weerskanten bedwelmende aspecten leerde mij dit.

Ik brak een angst aan die hier op had gewacht.

Het aanbreken van een angst na jaren van plompe,

aromatische stilte is niet niks, maar ook zeker geen spektakel.

De extremiteit ervan wordt binnensmonds ervaren.

Ik zou het je willen toefluisteren, maar moet mijn systemen

in acht nemen.

De locaties waar wij kwamen waren motoren van een sadistisch raadsel.

Een raadsel dat door sadisten was bedacht, maar ook een eigen sadisme bezat,

dat er niet door de makers was ingelegd.

Toen wij ons afgrijzen lieten blijken wees men ons op

de grote verscheidenheid.

Wij moesten toch toegeven dat de grote verscheidenheid indrukwekkend was

en ongeëvenaard. Wij zagen ons genoodzaakt hierin te overnachten.

Na vier nachten besloten wij te vluchten. Na vier nachten reden wij,

met gedoofde koplampen, de bedwelmende aspecten in.

Het was stil, wij leken niet te worden opgemerkt. Voor ons was geen plaats

en geen omgeving om een plaats in te hebben.

De locaties stelden ons voor vragen.

Bevonden wij ons op de graden van de grote verscheidenheid

of waren wij buiten zicht?

Wij sliepen dag na dag in zonder dit te weten.

Fluitconcert

Dunne bundels zijn voor dichters

zoals de lullige astmatische dood

hoe klinkt dat?

maak dat eens zintuiglijk

hoe ruikt dat?

                              

een vrucht in de jeugd gegeten wordt op de tong van de lezer

gematerialiseerd

hocus pocus wij zijn allemaal mensen

neem en eet

wij zijn allemaal droef

in essentie

de rest zijn accidenten

natie en humeur

Het Manifest van de Tien

bestaat uit tien punten, waarvan er vijf hetzelfde zijn:
beschrijvingen van het voorvoegsel 'ont'.

Er ontstaat een groeiende groep jongeren
die in psychische problemen verkeert,
sommigen worden apathisch, anderen zoeken hun heil
in een brede kritiek op de verzorgingsstaat.

En daarbij komt het psychisch geweld
minder aan bod dan het fysieke geweld.
Er kleeft snel zelfbeklag aan vast.

Met behulp van dit laagdrempelige handvat
worden onervaren hulpverleners bijgestaan
bij mentale uitbesteding.


Nanne Nauta
2012

Als onderdeel van 'Het manifest van het Huis',
als sample verschenen op Samplekanon 

Vrije encyclopedie XX

Ik drink Socrates en verdwijn onder water. Het is beter dat ik hem in mijn mondholte meeneem naar een uiterst duister. Misschien ga ik dood aan hem, misschien vertelt hij me hoe hij een olieverkoper werd om in het hart van de bonzende wereld zijn werk te doen. Misschien deed hij het om het geld. Dat is niet eens onwaarschijnlijk. Mysteries zijn dodelijk voor armen. Rijken moeten het spannend houden. Verwacht geen antwoord van de stilte die zijn eigen geslachtsdeel likt. Gedoofde mannen omcirkelen een ijzige planeet in een vliegtuig van ijs. De nacht lijkt zich te buigen, ik voel adem op mijn wangen. Socrates zwemt als verdoofd. De stilte bekijkt zijn kont in een scherf.

En hier dan de eerste sample van Samplekanon, Han van der Vegt met het 2e level van Wormgoor, de illustratie is van Ruben Lekkerkerker. Klik hier, toe maar

Nu online: net nulnummer van Samplekanon, het no-budget, online literair tijdschrift, dat door Frank Keizer, Daniel Labruyere en de schrijver van deze zin werd opgericht. Lees onder het kopje Kanon op onze site het gehele nummer voor nop. Het nummer bevat videoproza van Maartje Smits, proza van Peter de Voecht en Harry Vaandrager en poëzie van Caglar Koseoglu, Martijn den Ouden, Mark van der Schaaf, Jürgen Smit en Jan H. Mysjkin. Binnenkort meer onder het kopje sample waar wekelijks een losse bijdrage aan Samplekanon verschijnt.

Er staat een nieuwe teaser op Samplekanon.com! Mark van der Schaaf schreef voor het nulnummer van het online tijdschrift een reeks gedichten waarvan dus nu een voorproefje op de frontpage van de website. Vergeet Samplekanon niet te bezoeken op Facebook

Dames en heren! Frank Keizer, Gruweletser Daniel Labruyere en ik hebben een literair tijdschrift opgericht. Ga naar samplekanon en lees het gedicht van een van onze debutanten. Het nulnummer volgt. Zie ook hier: ooteoote

Vrije encyclopedie

IXX

Zon en maan zijn nog mogelijk, niet uitgevonden.
Mijn hoofd ligt op Blondie’s buik, mijn haar ligt op Blondie’s vlees.
Logos weet niet waar wij zijn, hij ligt nog werkeloos op de rotsen,
in de zon die hij nog geen vorm heeft gegeven.
‘Druk het park tegen je oor’, zeg ik. ‘Luister. Dit is geluid zonder analogie,
geluid zonder eigenaar. Dat bestaat nog.’
Ze moet lachen, maar gelooft mij niet.
‘Door hem is alles geworden’, fluistert ze.
‘Niemand heeft hem ooit gezien.’

Vrije encyclopedie

XVII

Ik houd van vraagtekens die alles zijn behalve diepzinnig. Kan ik gaan?
Ik houd van zomers die alles behalve koket zijn. Fel.
Van auto’s die op het nippertje door de APK komen en lachen en loeien: dronken konten
frontaal op het licht.
Klassiekers die niemand leest. Een feest dat in minuten denkt.
De man die het lot ziet knipogen. De zuigeling aan wie Maria om het uur verschijnt.
De ontdekking van het orgasme. Het verlangen ernaar. Het theatrale van een orgasme en soms
de verstilling. De zachte wanden van het orgasme, de geluidsdichtheid ervan.
Obama spuit over zijn onderbuik, neemt cola en hamburgers tot zich en
slaapt in de foetushouding.
Dit alles – ik bedoel het eten van hamburgers, het drinken van cola
en het slapen in de foetushouding—
is een direct gevolg van zijn orgasme.
Asceten bedreigen onze democratie. Windt de asceten op.
Stimuleer ze. Ze moeten komen, wij vinden geen rust.

Vrije encyclopedie

XVI

Met enige schroom denkt zij terug aan haar antwoord, die eerste avond,
toen Thomése vroeg wat haar ambities waren: ‘Ik zou wel een goede moeder willen worden’.

Zij werd in die tijd wel gewaarschuwd voor Thoméses uitbundige bohemienbestaan.
Maar zijn kunstenaarsleven heeft ook een andere kant: die van contemplatie, de studie. ‘Toen ik voor het eerst zijn appartement in Amsterdam-Zuid zag, vol schilderijen, Perzische tapijten en boeken, keek ik mijn ogen uit. Niet veel later trok ik bij hem in.’

Vrije encyclopedie

De beste boektitels in de geschiedenis van het schrijvende zoogdier, dat
is waar we hier naar op zoek zijn. Twee posts waren al aan deze zoektocht gewijd, en nu
dus nog een. Enkele suggesties van o.a. Alexis de Roode, Frank Keizer en Emy Koopman
zijn in de onderstaande lijst verwerkt. De lijst bevat ook een boek dat niet bestaat:

My vocabulary did this to me
Brief interviews with hideous men
Borduren met gebalde vuisten
The Tennis Court Oath
Vergeetboek
Love Is a Dog from Hell
Les fleurs du mal
De aap in Efese
More pricks than kicks
Ballade van de gasfitter
Volledig volmaakte oneetbare perzik
Na het baden bij Baxter en de ontluizing bij Miss Grace
Dood vogeltje. Vluchtstroken
Waar wij voor zijn en tegen
Op weg naar het einde
Aantekeningen uit het ondergrondse
Play the Piano Drunk Like a Percussion Instrument Until the Fingers Begin to Bleed a Bit
Tandafslag
Elegiac Feelings American
Het teken van de hamster
Porn
The importance of being Earnest
De helaasheid der dingen
Het leven is elders
Eating animals
Meneer Visser's hellevaart
Bezorgde ouders
Trainspotting
Sleeping with Women
Mandarijnen op zwavelzuur
The making of americans
Voer voor psychologen
Een nieuwer testament
De leugen is onze moeder
The Plot Against America

Vrije encyclopedie

XV

We verkleden ons als spoken en gaan iemands huis binnen. We verkleden ons als het karkas van een
trompet en gaan iemands oor binnen. We verkleden ons als de onvermijdelijke onspectaculaire
vernietiging en blijven onbekend. Er zijn geen spoken of ze zijn goedlachs, zelfs het karkas van een trompet: goedlachs.
Dit is een museum waar alles klopt: oud landhuis, sprookjesachtige duingebied, een doolhof aan ruimtes, voor een deel onder de grond. Het lijkt alsof het er niet is neergezet,
maar in de loop van de tijd is gegroeid, als een boom met takken die toch een geheel vormen.
Je zou het museum bijna non-architectuur kunnen noemen.

Vrije encyclopedie

XIV

Ik ben ver weg. Hier ben ik.
Tekstbezorging Hans Sleutelaar Amsterdam Boekverzorging Leendert Stofbergen Amsterdam
Foto’s omslag Ine van der Plas Rotterdam Produktie Jano ten Haaf Rotterdam
The I of I is about to explode!

Vrije encyclopedie

XIII

Ik raak mijzelf aan ik raak mijn schaamlippen aan ik streel mijzelf zoals alleen
ik mijzelf kan strelen de belangrijkste fantasie in mijn leven
is een trio met twee vrouwen een vrouw zit op mijn gezicht dwingt mij orale seks
met haar te hebben de ander berijdt me
haar gezicht van mij afgewend
daarna gaan we na een halfuur (terrasdeuren open) te hebben geslapen
langs de boulevard lopen waarna we een tafel reserveren in een beroemd visrestaurant

Vrije encyclopedie

XII

Met lompige wiskunde komen wij tot een prijs. Op ironische wijze
doet de geur van de dood
het lichaam waarnaar wordt verlangd in waarde stijgen.
Socrates is een olieverkoper Socrates is een
moordenaar Socrates is het gif dat Socrates drinkt
ik zal hem drinken

Vrije encyclopedie

XI

Ik moet lezen
omdat Logos leest d.w.z. verzamelt; hij rust niet voordat hij alles met alles heeft doen samen-zijn in een contradictieloos geheel.
Midden in de nacht wikkel ik dit gedicht in een zware deken. We zijn opgestaan voordat Logos
zich naar zijn auto sleept. Logos is wakker, maar probeert zijn vrouw nog op te geilen,

we hebben tijd.
Met het gedicht in mijn achterbak rijd ik de hele dag. Zo zullen we nog tientallen jaren leven.
Elke woning die we betrekken zal uiteindelijk moeten worden vernietigd. Elk lichaam verbrand.
Zonder lijf ben je niemands eigendom, zonder voordeur zal er niemand komen
om te vragen hoe zwaar jij weegt.

Vrije encyclopedie

X

‘Hoe een toblerone glanst in de onmogelijke muziek van de pompstationverlichting.’ Dichter.
ekster eclecticus
likkebaardende buigzame snavel uitpuilende kralen
voor de dichter strekt zich het assortiment grenzeloos uit
de dood zet zijn veren op

Vrije encyclopedie

IX

Ook morgen zijn er rouwplechtigheden. Want hij leeft van de schat van het uitgesprokene:
het is voor een groep makkelijk om het eens te worden over een negatief programma.
De markt is niet perfect. De terrassen waren interessant, meer ook niet. Roken is een factor,
meer ook niet. Dementia praecox is verschrikkelijk, meer ook niet. Nederland ik blijf in bed in je Nederlandse bed je botgrauwe lichaam is mijn botgrauwe Nederlandse laken je blijft waar je bent en ik ben Nederlands genoeg om dit te aanvaarden mijn aanvaarding is uitgebeend en toch hysterisch Nederland is een hysterisch land van kachellamme Nederlanders onder botgrauwe lakens
Roepen gaat van omlaag naar omhoog,
hoop ik.

Vrije encyclopedie

VIII

Voor Frank Keizer


Onmogelijke muziek waarin ze triomfantelijk
lelijk buigen. Niemand
Accepteert dit systeem beter dan dichters. Hun pijnen genezen
in een handomdraai.

Jaag
op de juiste dieren. Ik kan dit niet. De poëzie
Van het absurde gutst door epileptische schermen.
Epileptische schermen praten tegen ons.

6.
Het gedicht begint zich te spiegelen.
De identiteit van de dichter klaart op.
Waarom kunnen wij geen liedjes zingen zoals nachtegalen? Omdat wij geen
nachtegalen zijn en ook nooit kunnen worden. De dichter bijt op hout
en blijft alleen. Ik stelde je vannacht voor als een radeloze moederkangeroo. Je schreeuwde.

7
Ik stel mij Frank voor met een lege buidel. De buidel is warm. Waar warmte is
is een lichaam. Wie zoiets weet wordt gek.

fluitconcert

Dunne bundels zijn voor dichters
zoals de lullige dood
de astmatische orgasmen die er in een dood gaan
hoe klinkt dat?
maak dat eens zintuiglijk
hoe ruikt dat?

een vrucht in de jeugd gegeten wordt op de tong van de lezer
gematerialiseerd
hocus pocus wij zijn allemaal mensen
neem en eet
wij zijn allemaal droef
in essentie
de rest zijn accidenten natie
en humeur

Literair tijdschrift Strak: interview op Ooteoote

Voor Ooteoote interviewde ik Elfie Tromp en Jeroen Aalbers, die hoofdredacteurs
van het Rotterdams literair tijdschrift Strak! Het is nu op Ooteoote te lezen,hier dus:
http://ooteoote.nl/2012/02/interview-met-de-hoofdredacteurs-van-literair-tijdschrift-strak/

In de winkels liggen de twee eerste nummers van Strak, met o.a. Daniël Vis, Elfie Tromp, Alfred Tampeloeres Kwak, Geert Simonis, Vincent Nix, Hanneke Hendrix en vele anderen.

Vrije encyclopedie

VII

Het vaticaan van de slaap is ook een beetje ketters.
Het vaticaan van de slaap heeft een stout monopolie.
Het vaticaan van de slaap heerst
met een kwinkslag, een soepele stembuiging.
De wakende ketters zijn roezig.
Er wordt in ieder geval geluisterd! Ergens.
Het vaticaan van de slaap draagt zijn steentje bij,
is een ark vol reine en onreine dieren.
Never change a winning team.
Hé, klotehond! Er vallen glazen vruchtjes uit de geheime vakken van je windjack! Hé!

De werkplaats verschuift

Deus Ex Machina en Antwerpen Boekenstad presenteren op 18 februari 'De Werkplaats Verschuift'. Tussen kunstfestival en ongeregelde boel. Video, performance, poëzie, muziek en lieve grapjes en anarchie!

Nou, daar ben ik dus ook bij. Op om 20:00 in Boekhandel Demian om precies te zijn, samen
met Els Moors en Stijn Vranken. Ik ga daar ter plekke iets schrijven en volgens mij gaat iemand
me ook interviewen. Dolle kolder dus. Mis het niet en zak in die Lada's af naar het Zonnige Zuiden
om er geen seconde van te missen. Hieronder iedereen die komt optreden:

Antoine Boute - Andy Fierens - Annemarie Estor - Benoit Félix - Caroline Lamarche - Celia Ledoux - Delphine Lecompte - Duchka Walraet - Els Moors - Fikry El Azzouzi - Hellen White - Hilde Keteleer - Jan Pollet - Jess De Gruyter - Jon Birdsong - Koen Aelterman - Laurent d'Ursel - Lies Van Gasse - Lotte Dodion - Loy - Maarten Inghels - Maarten van der Graaff - Marc Swoon Bildos Neys - Marc Vangrieken - Michaël Vandebril - Runa De Moudt-Svetlikova - Stijn Vranken - Vincent Tholomé

Vrije encyclopedie

VI
In de 21e eeuw liggen wij doodstil.
Hoe lang duurt de 21e eeuw?
Deze scène is opgetekend in Istanbul, op een hard bed
waarin ik een stadsgedicht wil schrijven
maar bedenk dat niets truttiger is dan de regels van de nukkige
toeristen die zich dichters noemen.,
die welbespraakte weemoed, dat toefje ironie.
Zij zijn bang voor hartstocht.
Deze angst maakt het ze onmogelijk een stadsgedicht te schrijven. Ik deel hun angst.
Bloemlees dit:

Het Istanbul dat u nooit zag
Ze wil hem verlaten, maar is schandalig lui.
Het park is bejaard en onverschillig; zij verlangt naar hem
(een andere hem, de olie-stem-hem met de zachte
sterke handen).
Onder de douche doet ze het twee keer met zichzelf.
De volgende dag loopt ze langs de Blauwe Moskee,
die werd gebouwd door een leerling van Sinan.

Blondie geeft mij de gedichten van Nazim Hikmet.
Hikmet heeft een volk, een lul, een politiek.
Ik ben jaloers op de twintigste eeuw.
Ik ben zelfs jaloers op Hikmets gevangenschap.
Wie niet gevangen zit, is een cipier.
Hoe moet ik mijn gevangenis beschrijven? En als ik wil zingen,
over welke vrijheid dan?

Gedichtendag 2011: 30+30 dichtersmarathon

Aanstaande gedichtendag, 26 januari, is er weer de 30+30 dichtersmarathon in Perdu!
Ik zal daar, zoals de traditie van mij vraagt, twee gedichten lezen en een vertaald gedicht van iemand anders. Hieronder vind u de andere optredende dichters (vergeet niet te komen, ja, ik heb het tegen u):

Martijn den Ouden, Erik Solvanger, Elma van Haren, Samuel Vriezen, Jan Willem Anker, Lieke Marsman, Hans Groenewegen, Piet Gerbrandy, Jannah Loontjens, Miek Zwamborn, Stella Bergsma, Robert Anker, Maria van Daalen, Marieke Winkler, Diana Ozon, Floris Solleveld, Roberta Petzoldt, Han van der Vegt, Narcis Zohrehnassab, Nic Castle, Guido Favié, T. Martinus, Michael Tedja, Michiel van Kempen, Adriaan Krabbendam, Kira Wuck, Thomas Möhlmann en Tsead Bruinja.

Vrije encyclopedie

V

The Amazing Everyday
is een antwoord op de vraag welke heilige spelen wij nog moeten verzinnen.
Waterboarding is ook een antwoord op die vraag. Ook voor mij hebt g’ uw rijkdom ontzegd.
Namaakartikelen mogen niet terug van vakantie worden meegenomen.
De bewustgeworden zelfliefde is dus wortel en grondslag
van het affectieve leven, juist ook van de liefde die de mens een ander toedraagt: Christus en vooruitgang zijn voor mij allebei mythen van dezelfde wereld.
Je hoeft niet te leven.


Varen is belangrijker dan leven.
Het werkelijke is in ieder geval mogelijk.
Ook kunnen zijn is een vorm van zijn.
Maar goed, dan scheurt het moment
en dan? The Amazing Everyday.